نقش میدان مغناطیسی در شکل گیری یک کهکشان

 اخترشناسان به هنگام مطالعه ی دقیق کهکشانی نزدیک، برای نخستین بار میدان مغناطیسی قوی را کشف کردند که با پیچیدن حول بازوی مارپیچی اصلی این کهکشان، جریان گاز حول آن را تحت تاثیر قرار داده است.  

 

تصویری از کهکشان IC 342، که خطوط میدان مغناطیسی در آن با استفاده از داده های آرایه ی تلسکوپی VLT و تلسکوپ افلزبرگ بدست آمده است.

به گزارش بیگ بنگ، این مطالعه نشان می دهد که چگونه گاز می تواند به مرکز یک کهکشان سرازیر شود که احتمالاً میزبان یک سیاهچاله است، همچنین این اکتشاف به توضیح شیوه شکل گیری این بازوهای کهکشانی هم کمک می کند. تلفیق داده های دو تلسکوپ رادیویی ‪‎VLA‬ بنیاد ملی علوم و افلزبرگ آلمان، حاصل از کهکشان IC 342 – در فاصله ۱۰ میلیون سال نوری از زمین – ساختارهای میدان مغناطیسی کهکشان را آشکار ساخته است.

رینر بِک (Rainer Beck) از انستیتوی اخترشناسی رادیویی مکس پلانک می گوید: « بازوهای مارپیچی به ندرت بواسطه نیروهای گرانشی صرف ایجاد می شوند. خطوط میدان مغناطیسی در بخش داخلی کهکشان به سوی مرکز کهکشان می باشند که جریانی از گاز رو به داخل را تداوم می بخشند.» دانشمندان با اندازه گیری قطبش امواج رادیویی ساطع شده از کهکشان، این ساختارها را نقشه برداری نمودند.

تصویر رادیویی تلسکوپ افلزبرگ از کهکشان IC 342 و جهت خطوط مغناطیسی این کهکشان

تلسکوپ افلزبرگ با میدان دید وسیعی که دارد، می تواند تمام گستره ی این کهکشان را نشان دهد، از سوی دیگر توان تفکیک بالای آرایه ی تلسکوپی VLA به مشاهده دقیق تر جزئیات  کمک کرد. تصویر نهایی شامل میدان مغناطیسی مورد بحث، با ترکیب پنج تصویر VLA در طول ۲۴ ساعت مشاهده و نیز داده های حاصل از ۳۰ ساعت مشاهده با تلسکوپ افلزبرگ محقق شد.